اعتقادنامه – ۳

اما شرک هرگز آمرزیده نخواهد شد و میزان اعنی ترازوی قیامت و آن بقول مختار یک ترازوست كه دو پله و دو ساق و دو زبانی دارد كه اگر تمام السمٰوات و ارض در یک پله اش بگذاری میگنجد پله حسناتش منوّره از طرف بهشت كه در یمین عرش است می آید و پله سیّاتش ظلمانی و از جانب دوزخ كه در یسارعرش است می آید و نامهای اعمال با نفس اعمال را بعد از مجسّم نمودن اعمال حسنه باجسام نورانی و افعال سیئه باشكال ظلمانی در ترازوی انداخته می سنجند و كفه سنگینش ببالا و پله سبكش بپایین میل میكند بعكس ترازوهای دنیا و بعضی بتعدّد موازین قائل اند و برخی بتوقف در احوالش مایلند و حق همان است كه گذشت و صراط یعنی پل قیامت و آن پلیست از موی باریكتر و از تیغ تیزتر كه بفرمان حكیم بیهُمال بر پشت دوزخ می نهند و همه خلایقرا امر می شود كه برو بگذرند و دعای پیغمبران در آنوقت اینست كه میگویند اللهم سلّم سلّم بهشتیان از آنجا گذشته به بهشت میروند بعضی چون برق درخشان و برخی چون باد وزان و گروهی چون اسب دوان و همچنین عبور هركسی در آنروز موافق سلوک صراط المستقیم شریعت است تا بهتر برین صراط سلوک كرده باشد بهتر ازان صراط گذرد و تا بدتر بدتر كه این صراط نمونه آنصراط است همانا اینكه شریعت غـرا را علی شارعها الصلاة والسلام حق تعالی صراط نام نموده و باستدعای هدایت بر سلوک آن امر فرموده رمزی باین حكمت خفیّه دارد و دوزخیان ازان بلغزند در دوزخ افتند نسئل الله تعالی ثبات القدم بالمن والكرم و حوض كوثر و آن حوضیست بزرگ مسافت یكماهه راه آبش از شیر سفیدتر و بویش از مشک خوشتر و پیالهایش از ستارهای آسمان بیشتر هر كه یكبار ازان بنوشد اگر سالها در دوزخ باشد هرگز تشنه نخواهد شد