۩نوع دیگر از نصایح۩ - ۲

عافیت بفرمان نفس از دست مده، از دشمن خانگی بیشتر ترس، از عاجز نو كیسه وام مخواه، با نشناخته همسفر مباش، اندک خود را به از بسیار دگران دان، تا بتوان نیاز خود را به خلق عرضه مكن، منت بدار منت منه، مردم آزاری بر خود راه مده، خویشتن را بنده چیز كسان مساز، حاجتروایی را كار بزرگ شمار، عقوبت باندازه گناه كن، بهر جای كه باشی خدایرا حاضر دان، گستاخ مرو، عورتانرا بر مردان استوار مدار، از عادت فرومایگان پرهیز كن، عهد را با وفا رسان، وقت را غنیمت دان، دوستی دلها درستی و كم آزاریست، خود را از حال خود غافل مساز، تا از محاسبه خود نپردازی در دیگران شروع مكن، مگو آنچه نتوانی شنید، سعادت دنیا و آخرت در صحبت دانا شناس، توانگری كه زدرویشی ایمن بود قناعت است، از دوست بیک جفا مگرد، دوست را در خشم آزمای، مصاحب را در وقت، نیستی تجربه كن.

بدانكه خیر نیست مگر در صحبت سه تن عالمی كه ترا از عیب تو باز دارد و بر پرهیز آرد درویشی كه در صحبت او متواضع باشی و بخیرات پیوندی صاحب دلی كه بر سر وی ابر رحمت بارد مگر ازان چیزی بر تو بارد.

ایمان بر سه وجهست بیم است و امید است و مهر است، بیم چنان میباید كه ترا از معصیت باز دارد، امید چنان میباید كه ترا بطاعت آرد و مهر چنان میباید كه در دل تو تخم محبت كارد.

الٰهی اگر چه دور میدانند نزدیكتر از جانی هر نشانی كه دهند برتر ازانی. مزدوران از تو بمزد راضی و عاصیان خجل از مستقل و ماضی، بروز خنده و بشب خواب و دل در جمع اسباب، اگر مشتاق نیازمندی كو طریق نیازمندی، از جان به تن چرا خرسندی، و دل خود را چرا چنین می پسندی.