رابعه آهی كرد كه بیم بود كه خانه بسوزد گفت الـٰهی این چیست كه بر خسته بیچاره میكنی آواز شنید كه ای رابعه اگر میخواهی تا نعمت دنیا بر تو ریزم اما اندوه خود از دل تو باز گیرم كه اندوه من و نعمت دنیا با هم جمع نشود رابعه گفت چون این ندا شنیدم بكل دل از دنیا منقطع كردم گفتم خداوندا مرا بخود مشغول گردان تا كسی مرا از تو مشغول نگرداند الـٰهی بحرمت صایمان و قایمان صیام و قیام ما را قبول گردان و ما مسكینان را از متابعت هوا و نفس نگاهدار و حلاوت محبت خود كرامت فرمای یا الـٰه العالمین و یا خیرالناصرین

در كتاب ترغیب حافظ عبدالعظیم منذری قدسی می آید این حدیث بروایت ابوهریره رضی الله عنه از رسول صلی الله علیه وسلم كه چون شب اول رمضان شود حق تعالـٰی نظر كند برحمت بسوی بندگان خود و چون خداوند نظر رحمت كند به بنده هرگز او را عذاب نكند و در هر روز از روزهای ماه رمضان حق تعالـٰی هزار هزار عاصی را از آتش دوزخ آزاد گرداند چون شب بست ونهم رمضان شود آن مقدار كه در همه ماه رمضان آمرزیده است و آزاد گردانیده دران شب آزاد گرداند چون شب عید فطر شود ملائكه در اضطراب آیند و تجلی كند جلیل جبـّار بنور خود بانكه حضرت او را وصف نتوانند كرد واصفان

حق تعالـٰی خطاب كند مر فرشتگان را در بامداد عید كه مسلمانان در مصلای عید باشند كه ای ملائكه چیست مزد اجیر چون كار خود تمام كند ملائكه گویند خداوندا آنكه مزد او را بتمام بدهند فرمان شود كه ای فرشتگان گواه باشید كه من كه خداوندم ایشان را بیامرزیدم