قتاده –رضی الله عنه- همی گوید: عذاب القبر سه قسم است: یک ثلث آن غیبت است، و یک ثلث آن سخن چیدن؛ و یک ثلث جامه از بول نگاه داشتن. و عیسی -علیه السلام- با حواریان بر سگی مردار بگذشت، گفتند: این گنده چیزیست! عیسی -علیه السلام- گفت: آن سپیدی دندان وی سخت نیكو چیزی است، ایشانرا بیاموخت كه از هر چه بینند آن گویند كه نیكوترست. خوكی بر عیسی -علیه السلام- بگذشت، گفت برو بسلامت، گفتند: یا روح الله، خوک را هم چنین می گویی؟ گفت: زبان خود را خو فرا نكنم جز فرا خیر. و علی بن الحسین –رضی الله عنه- یكی را دید كه غیبت همی كرد، گفت خاموش كه این نان خورش سگان دوزخ است.

قبر مرحوم كه در ۲۲ جون (ژوئن) ۱۲۸۴ میلادی وفات یافته، در آق شهر (تركیه) می باشد. قبرش، از طرف هر كسی زیارت كرده میشود و از روحانیتش فیض گرفته، استفاده كرده میشود. مرحوم ملا، عمرش را با وعظ و ارشاد به انسانها گذرانیده، با نصیحت های نكته دار و پر از لطیفه اش، راه درست را به آنها نشان داده است. از اولیاء بوده، عالم و اهل حكمت بود. كرامت های مختلفش، در حال حاضر نیز در بین مردم نقل كرده میشود. مزاح و لطیفه های خارج از ادب و غیر اخلاقی كه به مرحوم ملا نصرالدین اسناد كرده شده، گفته های او نمی باشد. لطیفه های ملا نصرالدین آنقدر گسترش یافته است كه، در آنادولو، آسیای میانه، بالكانها، بطور خلاصه در مناطقی كه از آدریاتیک تا دیوار چین میباشد در حال حاضر نیز نقل كرده میشود. امروزه نیز در میان تركهای ایغور كه در داخل مرزهای چین می باشند نیز لطیفه های (فكاهی) ملا نصرالدین به مقدار زیادی نقل كرده می شود.