در غیبت و وعید غیبت كردن - ۴

حكایت از سفیان ثوری طیب الله روحه سوال كردند ازین حدیث كه رسول علیه السلام فرموده است كه خداوند تعالٰی دشمن دارد اهل خانه را كه گوشت بسیار خورند گفت اهل غیبت را گفته است كه گوشت مسلمان میخورند امام نجم الدین عمر نسفی رحمه الله در اربعین خود می آرد بروایت ابوهریره رضی الله عنه از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود هر كس یک غیبت كند حق تعالٰی او را بده چیز عقوبت كند اول از رحمتش دور كند دویم از ملایكه مهجور كند سیم طاعتش هباء منثور كند یعنی ناچیز گرداند چهارم روان رسول از وی بیازارد پنجم خداوند تعالٰی بر وی بخشم شود ششم بوقت جان دادن او را باژگونه برگیرند هفتم عذاب گور بر وی سخت گرداند هشتم بوقت مردن اعمال او را مفلس گرداند نهم بدوزخ نزدیک گردد دهم از بهشت دور گردد در كتب حدیث می آید كه رسول علیه السلام فرمود در شب معراج دوزخ را بمن نمودند گروهی دیدم كه گوشتهائ ایشان را پاره پاره میكردند و در دهان ایشان می نهادند كه بخورید این گوشتهائ گنده را گفتم اینها كیانند مالک گفت اینها غیبت كنندگانند و غیبت كننده دوست شیطان ست در تفسیر سورابادی و در كتب حدیث می آرد كه رسول علیه السلام فرمود آخر كسیكه از دوزخ بیرون آید كسی باشد كه از غیبت توبه كرده باشد و اول كسیكه بدوزخ درآید كسی بود كه از غیبت بی توبه مرده باشد حكایت یكی ابن سیرین را گفت مرا بحل كن كه ترا غیبتی كرده ام گفت من حرام كردهٔ خداوند را چگونه حلال كنم اشارت بدان معنی است كه نخست بخدا باز گرد و توبه كن تا بحلئ من سود دارد و این وقتی است كه غیبت بدان كس رسیده باشد اما اگر نرسیده باشد اختیار فقیه ابواللیث رحمه الله آنست كه بدو نرساند و بخدا باز گردد امیدست كه حق تعالٰی از وی عفو كند