در تفسیر وسیط می آرد بروایت سعید الساعدی از رسول علیه السلام كه فرمود اذا اغتاب احدكم اخاه من خلقه فلیستغفره له فان ذالك كفارة له یعنی چون غیبت كند یكی از شما برادر خود از پس وی پس گو آمرزش خواه از برائ وی بدرستیكه كفارت آن غیبت آمرزش خواستن ست از برای وی یعنی گوید اللهم اغفر لمن غیبته الٰهی زبان ما را از غیبت نگاهدار و خصمان ما را از ما راضی گردان.

بدانكه در سوگند دروغ ده وعیدست پنج درین آیت قوله تعالٰی إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا الایه فرمود كه ایشان را در آخرت هیچ بهره خیر نباشد كه أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ و خداوند ایشانرا خطیر لطف نكند وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ و نظر رحمت بسوی ایشان نكند وَلا ينْظُرُ إلَيْهِمْ يوْمَ الْقِيَٰمةِ و ایشان را پاک و ستوده نگرداند كه وَلَا يُزَكِّيهِمْ و مر ایشان را بود عذاب دردناک كه وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ اما پنج دیگر یكی آنست كه بركت از مال ایشان بردارد دویم بركت از عمر ایشان برد سیم آنكه خانمان ایشان ویران كند چهارم عیش خوش ببرد پنجم بعذاب دوزخ گرفتار گرداند قال النبی علیه السلام الْيَمِينُ الْفَاجِرَةُ تَدعُ الدِّيَارَ بَلَاقِعَ‏ یعنی سوگند دروغ سراها خالی كند از اهل وی یعنی كسی كه سوگند دروغ یاد كند یا بمرگ صوری گرفتار آید یا بمرگ معنوی مرگ صوری آنست كه حق تعالٰی بركت از عمر وی بردارد و او را زود اجل فرستد بشومی سوگند دروغ و مرگ معنوی آنست كه حق تعالٰی لذّت حیات را از وی بردارد و طاعتش صافی نیابد چنانكه شاعری گوید قطعه:

هر كه سوگند می خورد بدروغ # میكشد خویش را بنادانی#

در حیاتست بعد ازان وی را # نیست ذوق حیات انسانی#