پیدا كردن سخن گور با مرده - ۱

رسول- صلوات الله علیه- گفت: «دران وقت كه مرده را در گور نهند گور گوید: ویحك یا بن آدم، بچه غره شدی بمن، ندانستی كه من خانه محنتم و خانه ظلمتم و خانه تنها ای ام و خانه كرمم، ‌بچه فریفته شدی كه بر من می گذشتی متحیر وار یک پای پیش می نهادی و یكی پس؟ اگر مصلح بود كسی از وی جواب دهد كه چه گوئی یا گور؟ كه وی بصلاح بود و امر معروف و نهی منكر كرد، گوید لاجرم بر وی بوستان كردم سبز، آنگاه تن وی نوری گردد و روح وی باسمان شود». و در اثرست كه: مرده را در گور نهند و عذاب كنند، همسایگان وی آواز دهند كه یا متخلف تو باری باز پس ماندی و ما از پیش بیامدیم، چرا بما عبرت نگرفتی، ندیدی كه ما بیامدیم و اعمال ما منقطع شد و تو مهلت یافتی، چرا آنچه ما را فوت شد تو تدارک نكردی؟ و هم چنین همه گوشهاء زمین ندا كنند كه ای فریفته دنیا چرا عبرت نگرفتی بكسانیكه از پیش تو برفتند و هم چون تو فریفته شده بودند؟ و در خبرست كه: «بنده شایسته را چون در گور نهند كردارهاء نیكو گرد بر گرد فرو گیرند و ویرا نگاه میدارند، چون ملایكه عذاب از جانب پای درایند نماز پیش آید و گوید: بسیاری بر پای ایستاده است بر خدای، و چون از جانب سر درایند روزه گوید: نه بسیاری تشنگی كشیده است در دنیا، و چون از جانب تن دراید حج و غزا گویند: نه، رنج بسیار كشیده است بتن، و چون از جانب دست دراید صدقه گوید: دست از وی بدارید كه بدین دست صدقه بسیار داده است، ملایكه گویند خوش و مباركت باد، باز گردند و ملایكه رحمت بیایند، ویرا فرشی از بهشت بیاورند و بیفگنند و گور بر وی فراخ كنند چندانكه چشم برسد، و قندیلی از بهشت بیاورند تا در نور آن میبود تا روز قیامت».