پیدا كردن آنچه بنیت بگردد از اعمال - ۲

پس معصیت بنیت خیر نگردد، بلكه خیر آن بود كه فرمان بران بود.

قسم دوم در طاعات و نیت درین از دو وجه اثر دارد:

یكی آنكه اصل وی بنیت درست آید، و دیگر آنكه هر چند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود؛ و هر كه علم نیت بیاموزد، بیک طاعت چند نیت نیكو بتواند كرد تا آن جمله طاعت شود: مثلا چون در مسجد اعتكاف كرد نیت كند كه این خانه خدای است و هر كه در اینجا شود بزیارت خدای شده بود، كه رسول- صلوات الله علیه- گفته است: «هر كه در مسجد شد بزیارت خدای رفت»، و حقست بر همه كس كه زایر را اكرام كند؛

دوم آنكه انتظار دیگر نماز همی كند، كه در خبرست كه: «منتظر نماز در نمازست»؛

سیم آنكه نیت كند كه بدین چشم و گوش و زبان و دست و پای از حركات باز دارد، و این نوعی از روزه است، كه در خبرست كه: «نشستن در مسجد رهبانیت امت منست»؛

چهارم آنكه شغلها از خویشتن دور كند تا همگی خود بحق تعالی دهد و بفكر و ذكر مناجات مشغول شود،

پنجم آنكه از مخالطت و شر مردمان سلامت یابد

ششم آنكه اگر در مسجدی منكری بیند نهی كند و اگر خیری بیند بفرماید و اگر كسی نماز بد كند او را بیاموزد،

هفتم آنكه باشد كه اهل دینی را بیند با وی برادری گیرد در دین، كه مسجد آرامگاه دینست،

هشتم آنكه از خدای تعالی شرم دارد كه در خانه وی گناه كند و بد اندیشد، و بدین قیاس كن جمله طاعات را، كه در هر یكی نیت بسیار توان كرد تا ثواب مضاعف شود.