پیدا كردن آنچه بنیت بگردد از اعمال - ۲

پس معصیت بنیت خیر نگردد، بلكه خیر آن بود كه فرمان بران بود. و هر شاگردی كه از وی اثر معصیت دیده اند مهجور بكرده اند، تا احمد حنبل شاكردی قدیم را مهجوری كرد بسبب آنكه بیرون سرای در كاه گل گرفت و گفت یک ناخن از شاه راه مسلمانان فرا گرفتی نشاید علم آموختن. پس معصیت بنیت خیر نگردد، بلكه خیر آن بود كه فرمان بران بود.

قسم دوم در طاعات و نیت درین از دو وجه اثر دارد:

یكی آنكه اصل وی بنیت درست آید، و دیگر آنكه هر چند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود؛ و هر كه علم نیت بیاموزد، بیک طاعت چند نیت نیكو بتواند كرد تا آن جمله طاعت شود: مثلا چون در مسجد اعتكاف كرد نیت كند كه این خانهٔ خدای است و هر كه در اینجا شود بزیارت خدای شده بود، كه رسول- صلوات الله علیه- گفته است: «هر كه در مسجد شد بزیارت خدای رفت»، و حقست بر همه كس كه زایر را اكرام كند؛

دوم آنكه انتظار دیگر نماز همی كند، كه در خبرست كه: «منتظر نماز در نمازست»؛

سیم آنكه نیت كند كه بدین چشم و گوش و زبان و دست و پای از حركات باز دارد، و این نوعی از روزه است، كه در خبرست كه: «نشستن در مسجد رهبانیت امت منست»؛

چهارم آنكه شغلها از خویشتن دور كند تا همگی خود بحق تعالی دهد و بفكر و ذكر مناجات مشغول شود،

پنجم آنكه از مخالطت و شر مردمان سلامت یابد

ششم آنكه اگر در مسجدی منكری بیند نهی كند و اگر خیری بیند بفرماید و اگر كسی نماز بد كند او را بیاموزد،