سبب زد و خورد میان هندوها و مسلمانان - ۲

بخاطر اشتعال آتش این فتنه، از یک طرف در میان مسلمانان شیوع دادند كه، ذبح گاو از ذبح هفت گوسفند افضل تر می باشد. از طرف دیگر در میان هندوها، این چنین تبلیغ نمودند كه، از مرگ نجات دادن معبودشان (گاو)، ثواب بزرگ می باشد. این نوع فتنه هایشان حتی بعد از بیرون شدن شان از هندوستان نیز ادامه یافت. به گونه مثال، حادثه ایرا كه از مجله (اطلاعات) كه در زمان صدر اعظم مصدق، در ایران نشر گردیده بود مطالعه كرده بودیم، ذكر مینمائیم:

(در یک روز عید قربان، دو نفر به قیافت مسلمانان، دارای ریش، لنگی (دستار) و خرقه، بخاطر ادای قربانی، گاوی را خریداری مینمایند. در هنگامیكه از محله هندوها میگذشتند یک هندو از مقابل شان برآمده می پرسد كه گاو را چه میكنند؟ می گویند كه: قربانی میكنیم. هندو، فریاد كنان میگوید كه، (ای اهالی برسید! معبود ما را قربان میكنند!) مسلمانان نیز فریاد میكشند، (ای مسلمانان! برسید، قربانی ما را از دست ما میگیرند). هندوها و مسلمانان در هر دو طرف جمع میشوند. با چوپها و كاردها به همدیگر حمله ور میشوند. صدها مسلمان به قتل میرسند. اما، آن دو نفركه گاو را از محله هندوها میگذشتاندند، دیده شده اند، كه بعداً به سفارت انگلستان داخل گردیده اند. این وضعیت نشان میدهد، كه برپا كنندگان این ماجرا و فتنه، انگلیس ها اند. نویسنده این سطور سپس مینویسد: (ما، خوب میدانیم كه، شما یک عید قربان را به مسلمانان چگونه ماتم ساختید. ) با اینگونه فتنه ها و ظلم های بیشمار به خاطر نابود كردن مسلمانان تلاش ورزیدند.