قبر مرحوم كه در ۲۲ جون (ژوئن) ۱۲۸۴ میلادی وفات یافته، در آق شهر (تركیه) می باشد. قبرش، از طرف هر كسی زیارت كرده میشود و از روحانیتش فیض گرفته، استفاده كرده میشود. مرحوم ملا، عمرش را با وعظ و ارشاد به انسانها گذرانیده، با نصیحت های نكته دار و پر از لطیفه اش، راه درست را به آنها نشان داده است. از اولیاء بوده، عالم و اهل حكمت بود. كرامت های مختلفش، در حال حاضر نیز در بین مردم نقل كرده میشود. مزاح و لطیفه های خارج از ادب و غیر اخلاقی كه به مرحوم ملا نصرالدین اسناد كرده شده، گفته های او نمی باشد. لطیفه های ملا نصرالدین آنقدر گسترش یافته است كه، در آنادولو، آسیای میانه، بالكانها، بطور خلاصه در مناطقی كه از آدریاتیک تا دیوار چین میباشد در حال حاضر نیز نقل كرده میشود. امروزه نیز در میان تركهای ایغور كه در داخل مرزهای چین می باشند نیز لطیفه های (فكاهی) ملا نصرالدین به مقدار زیادی نقل كرده می شود.

چنانكه پیش هر كس سخن چنان گوید كه ویرا خوش آید، و باشد كه سخن این باز آن نقل كند و سخن آن باز این فرا هر یكی نماید كه من دوست دار تو ام، و این از نمامی بترست. رسول گفت- علیه السلام-: «هر كرا اندرین جهان دو روی باشد در آن جهان دو زبان آتشین باشد» و گفت- صلی الله علیه وسلم-: «بدترین بندگان نزد خدای تعالی دو روی است». پس بدانكه هر كه با دو دشمن مخالطت دارد، باید كه هر چه می شنود یا خاموش همی باشد یا آنچه حق باشد بگوید در پیش آنكس یا پس وی تا منافق نباشد، و سخن هر یكی آن دیگر را حكایت نكند و با هر كسی ننماید كه من یاور تو ام. ابن عمر را- رضی الله عنه- گفتند كه: ما در نزدیک امیران شویم سخن ها چنان بگویم كه بیرون آییم نگوییم، گفت: ما این را نفاق شمردیمی اندر عهد رسول- علیه السلام-؛ و هر كرا ضرورتی نباشد و نزدیک سلاطین شود و آنگه سخنی گوید در پیش ایشان كه باز پس نگوید منافق باشد و دو روی، و چون ضرورتی باشد اندرین رخصت بود.