در بیان كردن امر معروف و نهی منكر و نگاه داشتن فرمان خدای تعالی و درستی عزم در كار و استقامت آن - ۳

 و رسول صلی الله علیه وسلم دانست كه درین روزگار كار چون گردد هر كجا بدعتی و بطالتی باشد بحق بر شمارند و هر كجا كه حقی و حقیقتی باشد آنرا منكر گردند صد هزار كار كننده بی اصل برخیزند و خلق را بدین نماز و روزه بی اصل و بی سرمایه فرادست آرند و از راه حق بگردانند ای مسلمانان مكنید و بقول و قرائی هر كسی غرّه مشوید كه هر كسی را كه ابلیس بقرائی از راه ببرده است هرگز هیچ پیغمبر ایشانرا با راه نتوانست آورد عظیم زهریست این قرائی بی علم در راه خدای عز وجل چون كسی را می بینند كه شب و روز در نماز و روزه و تسبیح و تهلیل و جامه بسامان پوشیده و بجای بسامان نشسته و كار بسامان می كند اگر كسی را بینند كه در وی تصرف كند گویند مردی پارساست ما در وی هیچ سخن نگوییم مردی كه شب و روز در كار خدای میان بسته است در حق وی چه توان گفت و او خویشتن را چنان نگاهدارد كه ابلیس ازو عجب فرو ماند رسول صلی الله علیه وسلم می گوید قومی در آخر الزمان پدید آیند كه ایشان بعبادت كردن معروف باشند و بلباس أهل صلاح بیرون آیند و ایشان بمنزلت منافقان باشند هر آنگاه كه خدای عز وجل بدیشان نگرد بخشم نگرد گفتند یا رسول الله ایشان كه اند گفت قومی باشند كه نمایش و عبادت ایشان در جامه ایشان باشد و نشناسند ایشان كسی را مگر آنرا كه بدو طمع دارند نباشد مریشانرا حقیقت ایمان و نه حقیقت كارها و دلهای ایشان خراب باشد همچون خانه خراب كه درو منزل نتوان كرد ابلیس عجب بماند از فرمان برداری ایشان مر ابلیس را رسول صلی الله علیه وسلم می گوید كه زود بود كه قومی درین امت پیدا آیند كه عبادت ایشان قول باشد و كار ایشان چون كار منافقان باشد