در بیان نیت نماز - ۳

 امّا مقتدی نیت كند كه كدام نماز میگزارد و از برای خدای میگزارد و روی بجانب قبله و اقتدا بامام و این روایت در (فتاوای ظهیری) است امّا در (مختصر قدوری) آورده كه مقتدی نیت كند كه كدام نماز میگزارد و نیّت اقتدا بامام نیز كند و نیت كعبه و وقت را ذكر نكرده از برای آنكه در نیت اقتدا بامام هر دو هست امّا این همه نیتها كه گفته شد بدل نیت كردن فریضه است امّا بزبان گفتن مستحب باشد نزدیک امام ابوحنیفه و اگر بدل نیت كند و بزبان نگوید روا باشد و اگر بزبان نیت كند و بدل نیت نكند روا نباشد و باید كه نیت چنین كند كه نیت كردم كه بگزارم دو ركعت فریضهٔ نماز بامداد فریضهٔ وقت روی آوردم بجهت كعبه اقتدا كردم بدین امام و در همه نمازهای فریضه چنین نیت كند و اگر اقتدا بامام گوید درست باشد اما اگر بدین امام گوید بهتر باشد و باید كه وقت معیّن كند كه چند ركعتست و در نماز پیشین چهار ركعت فریضهٔ نماز پیشین فریضهٔ وقت و در نماز دیگر همچنین و در نماز شام سه ركعت نماز شام فریضهٔ وقت و در نماز خفتن چهار ركعت فریضهٔ نماز خفتن فریضهٔ وقت و در نماز وتر سه ركعت نماز وتر گوید و در جمعه چنین گوید نیت كردم اینكه بگزارم فرض وقت بادا كردن دو ركعت جمعه خدایرا عزّ وجلّ روی آوردم بجهت كعبه اقتدا كردم بدین امام و سنّتها را چنین گوید كه نیت كردم كه بگزارم دو ركعت سنت نماز بامداد و روی آوردم بجهت كعبه و مجموع سنّتها را چنین نیت كند و لیكن هر چه چهارست چهار گوید و هر چه دو است دو گوید و سنّتهای نماز دو ركعت پیش از نماز بامداد و چهار ركعت پیش از نماز پیشین و دو ركعت بعد از نماز پیشین و بعد از نماز شام دو ركعت و بعد از نماز خفتن دو ركعت و از عایشه رضی الله عنها روایتست كه او گفت كه رسول ﷺ گاهی نماز سنّت خفتن دو گزاردی و گاهی چهار گزاردی فاضلتر آن بود كه هم چهار گزاری اوّل چهار گزارد بعد ازان دو ركعت