در بیان نیت نماز - ۶
از برای آنكه رسول ﷺ فرمود كه هر كه این نماز بگزارد در هر ركعتی فاتحه یكبار و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد سه بار و هر دو قل اعوذ را بخواند خدای تعالی ویرا تا جمعه دیگر در امان خود بدارد امّا نیت چنین كند كه نیت كردم كه بگزارم دو ركعت نماز سنّت وقت و روی آوردم بجهت كعبه خدای را عزّ وجلّ امّا در نماز عید گوید نیت كردم بگزارم دو ركعت نماز عید روی آوردم بجهت كعبه خدایرا عزّ و جلّ اقتدا كردم بدین امام و در نماز جنازه چنین گوید كه نیت كردم كه بگزارم چهار تكبیر نماز جنازه خدایرا عزّ وجلّ و دعا این مرده را در (فتاوای حجّه) آورده كه اگر نماز جمعه و عید و جمله نمازهای فریضه چون بجماعت میگزارد اگر چنین گوید كه در آمدم در نماز امام بس باشد اگر امام نیت نماز را چنانكه یاد كرده شد كرده باشد یعنی امام گفته كه نیت كردم بگزارم دو ركعت فریضه نماز بامداد فریضه وقت و روی آوردم بجهت كعبه خدای عزّ وجلّ مقتدی گوید كه در آمدم در نماز امام بس باشد و در (فتاوای ظهیری) می آرد كه اگر امام نیت چنین كرده باشد مقتدی گوید كه اقتدا كردم بدین امام بس باشد و اگر امام را در ركوع دریابد ویا در قعده آنجا چنین نیت كند امام اگر نیت چنانكه پیشین گفته شد اگر تمام بگوید بهتر بود و اگر نماز پیشین میگزارد و در دل او نیت نماز پیشین است بر زبان نماز دیگر برفت یا برعكس این نماز روا باشد و در (صلوة مسعودی) آورده كه اگر نیت قضا كند بعد از آن معلوم شد كه وقت نماز بیرون نرفته یا نیت وقتی كند بعد ازان معلوم شود كه وقت نماز بیرون رفته درین هر دو نیت نماز روا باشد و اگر كسی را نمازهایی فوت شده باشد گوید نیت كردم كه بگزارم چهار ركعت فریضه پیشین فریضه قضا روا نباشد باید كه گوید اوّلین نماز پیشین یا نخستین نماز پیشین یا نزدیكترین نماز پیشین كه بر منست