در بیان چیزهایی كه نماز را تباه كند و چیزهایی كه نماز را تباه نكند - ۴

و امام فاتحه برخواند و او فاتحه خواند بعد ازان او را یاد آمد كه چیزی از نماز باقی مانده نزدیک ابوحنیفه نماز تباه شود و نزدیک ابویوسف نشود باقی نماز خود تمام كند سجده سهو بیارد و اگر بفراموشی سلام داد بعد ازان الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلی التَّوفِیق گفت و آیة الكرسی بخواند بعد ازان او را یاد آمد كه چیزی از نماز باقی مانده برخیزد و نماز تمام كند سجده سهو آرد كه نماز او روا باشد باتفاق و اگر بفراموشی سلام داد بعد ازان دعای آخرتی كرد عربی یا پارسی چنانكه گفت كه خداوندا مرا بیامرز و مادر و پدر ما را بیامرز چون او را یاد آمد كه از نماز او چیزی باقی مانده است برخیزد و آنچه باقی مانده است تمام كند و سجده سهو آرد نماز او باتفاق روا باشد و اگر بعد ازان كه بسهو سلام داد و گفت كه بار خدایا مرا زنی خوب رو روزی كن یا كنیزكی نغز یا غلامی نیک نزدیک ابوحنیفه و ابویوسف و محمد رحمهم الله نماز او تباه شود از سر باید گرفت و نزدیک شافعی رحمه الله تباه نشود باقی نماز را تمام كند و این روایت در (منظومه) است و اگر سلام داد و دعایی كه بعد از نماز میخوانند بخواند ویا در دست خود دمید و دست بر روی مالید بعد ازان یاد آمد كه او را از نماز او چیزی باقی مانده نزدیک ابوحنیفه و محمد تباه شود و نزدیک ابویوسف تباه نشود و اگر نماز میگزارد و كسی او را زحمت میدهد لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ اِلَّا بِالله گفت بقول ابوحنیفه و محمد نماز او تباه شود و نزدیک ابویوسف تباه نشودو اگر در نماز نام خدای تعالی شنید جلّ جلاله گفت نماز او تباه نشود و اگر در نماز نام رسول شنید و گفت كه ﷺ نزدیک ابوحنیفه و محمد تباه شود نماز او و نزدیک ابویوسف نشود و اگر امام در نماز برخواند كه (أَلَیْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَیٰ أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَیٰ* القیامة:۴۰) جماعتی گفت بلی قادر بقول بعضی مشایخ نماز تباه شود و بقول بعضی تباه نشود