جمره، افزایش گرما، به فاصله های هفت روزه میباشد كه، در هنگام نزدیک آمدن بهار ابتدا در هوا، بعد در آب و در نهایت در خاک بمیان می آید. جمره بمعنی قطعه سوخته ذغال، بمعنی گدازه (اخگر) می باشد. افتادن جمره ها نظر به روزهای قاسم انجام میگیرد. جمره اول، به هوا، در یكصدو پنجمین روز قاسم (در ۲۰ فبروری ( فوریه))، جمره دوم، به آب، در یكصدو دوازدهمین روز (در ۲۷ فبروری (فوریه))، جمره سوم، به خاک، در یكصد و نوزدهمین روز (در ۵ مارچ (مارس)) می افتد. امروز یكصدو دوازدهمین روز قاسم، یعنی روزی است كه اولین جمره به آب می افتد. جمره ها، مژده دهنده شروع به گرمی گراییدن هوا و پشت سر گذاشتن روزهای سرمای زمستان می باشد.

روایتست كه چون ابلیس ملعون شد جبرئیل و میكائیل دایم میگریستند خدای تعالی بایشان وحی فرستاد چرا می گریید؟ گفتند: از مكر تو ایمن نه ایم! گفت: چنین باید، ایمن مباشید. و محمد بن المنكدر می گوید: چون دوزخ بیافرید همه فریشتگان بگریستن ایستادند، چون آدمیان را بیافرید آنگاه خاموش شدند، دانستند كه نه برای ایشان آفرید. و رسول- علیه السلام- گفت: «هرگز جبرئیل بر من نیامد الا لرزه بر وی از بیم خدای تعالی». انس گوید كه رسول- صلوات الله علیه- گفت: از جبرئیل پرسیدم كه چرا میكائیل را هرگز خندان نبینم؟ گفت: تا آتش را بیافریده است وی هرگز نخندیده است. و چون خلیل- علیه السلام- در نماز ایستادی جوش دل وی از دو میل بشنیدندی.