مباح بحجت و كسب و كارهای أهل صلاح و زهد و ورع و تقوی و امثال این - ۱

اندر بیان كردن مباح بحجت [حجت = نیت صالحه، دلیل، سند، قطعی] و كسب و كارهای أهل صلاح و زهد و ورع و تقوی و امثال این

شیخ الاسلام قدوة الابدال قطب العالم حجة الحق علی الخلق ابونصر احمد بن ابی الحسن النامقی الجامی قدس الله روحه العزیز گوید بدانكه مقام مباح بحجت از درجه مهین و از مقام بلندترین است و هر كه در مقام مباح بحجت بتواند رفت درجه صدیقان یابد و زود بود كه بمقام صدیقان رسد زیرا كه در راه بندگی هیچ مقام از مقام مردان ازین مقام دشوارتر نیست. از بهر آنكه بهر نفسی و چشم زخمی كه بنده بر هم زند از وی در خواهند خواست كه چرا نگریستی و بدین نگریستن چه خواستی اگر حجت دارد درست و اگر نه چندان بمالندش كه خواستی كه از مادر نزادی همه خلق را روز قیامت بحساب بیم كنند آنكس كه او را در مقام مباح بحجت افكندند حساب روز قیامت نكنند میگویند كه تو آنجا حساب راست كردی دران جهان از حساب رستی چنانكه خبر بدان ناطقست قال النبی صلی الله علیه وسلم (وعدنی ربی ان یدخل الجنة من امتی سبعین الفاً لا حساب علیهم ولا عذاب ومع كل ألفٍ سبعین الفاً وثلاث حثیات من حثیات ربی) پارسی خبر چنین باشد كه رسول صلی الله علیه وسلم می فرماید وعده كرد مرا خداوند من كه در بهشت آیند از امت تو هفتاد هزار بی حساب و بی عتاب و با هر هزاری هفتاد هزار دیگر بفرستم در متابعت ایشان و سه فوج دیگر هر فوجی چندانكه خدای داند عدد ایشان و آن آن قوم باشند كه حساب خود اینجا راست كنند چون گویند بحجت گویند و چون نگرند بحجت نگرند و چون خورند بحجت خورند و چون روند بحجت روند