در بیان وقتهای نماز - ۲
و اوّل وقت نماز خفتن آن زمان باشد كه شفق تمام به نشیند و آخر وقت آن زمان باشد كه صبح صادق برخواهد آمد و وقت نماز وتر و نماز خفتن هر دو یكیست امّا نماز وتر بعد از نماز خفتن باید گزارد از برای آنكه ترتیب نگاه داشته شود امّا شفق نزدیک ابوحنیفه سفیدیست كه از پس سرخی باشد و نزدیک ابویوسف و محمد سرخی باشد و در (ملتقی البحار) [مولف (ملتقی البحار) محمد دمشقی توفی سنة ۷۸۸ ه. [۱۳۸۶ م.]] آورده كه امام ابوحنیفه بقول ابویوسف و محمد آمده و گفته است كه شفق سرخیست نه سفیدی و در (وافی) [مؤلف (وافی) نسفی عبدالله توفی سنة ۷۱۰ ه. [۱۳۱۰ م.] فی بغداد] می آورد كه مستحب است تأخیر كردن نماز بامداد در همه اوقات یعنی در روشنی گزاردن و نماز پیشین در زمستان در اوّل وقت و در تابستان در آخر وقت گزاردن و نماز دیگر را تأخیر كردن تا آن زمان كه آفتاب متغیر نشود و چون رنگ آفتاب متغیر شود مكروهست و بعضی علما گفته اند كه نشان تغیر آنست كه چون در قرص خورشید نگاه كنی چشم خیره نشود و بعضی گفته اند كه تغیر آن باشد كه رنگ آفتاب برقرار خود نماند و تأخیر كردن نماز خفتن تا آن زمان كه سیكی از شب بگذرد مستحب است و تأخیر كردن نماز وتر نزدیک صبح اگر اعتماد بود كه پیش از صبح برخیزد فاضلتر باشد و در (هدایه فقه) آورده كه تأخیر كردن نماز خفتن تا نیمه شب مباحست و در نیمه آخر شب مكروهست از برای آنكه جماعت فوت شود امّا در ابر تعجیل كردن نماز دیگر و تأخیر كردن نماز خفتن مستحب است از برای آنكه اگر پیش از وقت نماز بگزارد روا نبود و اگر وقت گذشته باشد بعد از گذشتن وقت بگزارد روا باشد.