فضیلت دوستی خدای تعالی - ۱

بدانكه همه اهل اسلام را اتفاقست بر آنكه دوست داشتن خدای عز وجل فریضه است، و خدای تعالی میگوید: «یحبهم ویحبونه [ایشانرا دوست دارد (خدا) و او را دوست دارند (مؤمنان)]»، و رسول- صلوات الله علیه- می گوید: «ایمان كس درست نیست تا آنگاه كه خدای را و رسول ویرا از هر چه هست دوست تر ندارد»، و پرسیدند كه ایمان چیست؟ گفت: آنكه خدا و رسول را از هر چه جز آنست دوستر داری، و گفت: «بنده مؤمن نیست تا آنگاه كه خدایرا و رسول را از اهل و مال و جملهٔ خلق دوستر ندارد». و خدای تعالی تهدید كرد و گفت: «اگر پدر و فرزند و هر چه هست از مسكن و مال و تجارت از خدای تعالی و رسول دوست تر میدارید ساخته باشید تا فرمان من در رسد» «قل ان كان آباوكم وابناوكم واخوانكم...الایة» و یكی رسول را- صلوات الله علیه- گفت: ترا دوست دارم، گفت: درویشی را ساخته باش گفت: خدا را دوست دارم، گفت: بلا را ساخته باش و در خبرست كه: ملک الموت- علیه السلام- جان خلیل می ستد، خلیل- علیه السلام- گفت هرگز دیدی كه خلیل [دوست] جان خلیل [دوست] ستاند؟ وحی آمد كه هرگز دیدی كه خلیل دیدار خلیل را كاره بود گفت اكنون جان برگیر رضا دارم و در دعا رسول- صلوات الله علیه- گفت كه: «اللهم ارزقنی حبك وحب من احبك وحب من یقربنی الی حبك، واجعل حبك احب الی من الماء البارد»، گفت: «بارخدایا مرا روزی كن دوستی خویش و دوستی دوستان خویش و دوستی آنكه مرا بدوستی تو نزدیک گرداند، و دوستی خود را بر من دوستر گردان از آب سرد بر تشنه». و اعرابیی بیامد و گفت یا رسول الله قیامت كی خواهد بود گفت: آن روز را چه بنهاده ای گفت: نماز و روزه بسیار ندارم اما خدای و رسول را دوست دارم، گفت فردا هر كسی با آن بود كه ویرا دوست دارد.