در بیان قنوت - ۱
و در (مغرب) گفته قنوت بمعنی طاعت و بمعنی دعا و بمعنی قیام آمده امّا مشهور آنست كه معنی قنوت دعاست و در (ذخیره) [مولف (ذخیرة الفتاوی) برهان الدین محمود بخاری استشهد سنة ۶۱۶ ه. [۱۲۱۹ م.]] می آرد كه قنوت دعاست قیام نیست.
و در (هدایه) آورده كه بهتر آن باشد كه سلام جماعتی پیوسته سلام امام باشد چنانكه در تكبیر اوّل گفته شد و در سلام دست راست نیت كسانی كند كه بر دست راست وی اند از مؤمنان و فریشتگان و باید كه نیّت یک فریشته نكند از برای آنكه بغیر از نویسندگان عمل پنج فریشته دیگر اند كه نگاهبانان اند و بروایتی دیگر صد و شصت فریشته اند و اگر جماعتی میگزارد سلام بر مومنان و فریشتگان و امام كند و اگر بدست راست امام باشد در سلام دست چپ نیت امام نیز كند و اگر بدست چپ امام باشد در سلام دست راست نیز نیت امام كند و اگر در پس پشت امام باشد در هر دو سلام نیت امام و جماعتیان كند و فریشتگان نیز و این نزدیک ابویوسف و محمّد است اما نزدیک ابوحنیفه در سلام دست راست نیت امام كند و در سلام دست چپ نیت جماعتیان و فریشتگان و اگر تنها گزارد باید كه نیت فریشتگان كند و امام باید كه نیت جماعتیان كند و بیک روایت در سلام اول نیت جماعتیان و در سلام دوم نیت فریشتگان و امام كند و امام باید كه سلام چنان كند كه صف اول دریابند و جماعتیان و تنها گزار چنان گویند كه خود دریابند و این سلام نمازست اما سلام بیرون نماز باید كه مسلمانان سلام را فاش دارند و رسول الله ﷺ فرمود كه سلام را فاش دارید و طعام بدهید و از خویشان مبرید و نماز گزارید در شب كه مردمان در خواب باشند تا بسلامت درآیید به بهشت و رسول ﷺ فرمود كه بخیل ترین مردمان آنكس است كه در سلام بخیلی كند