در بیان قنوت - ۹
و در (عتبه) [مولف (عُتبَه) محمد عبدالعزیز عُتْبی قرطبی توفی سنة ۲۵۴ ه. [۸۶۸ م.]] آرد كه مصافحه بهر دو دست راست است یعنی این مصافحه كه سنت است بهر دو دست است سنت آنست كه بهر دو دست خود هر دو دست برادر مؤمن خود را بگیرد تا ثواب یابد و نشاید كه سر انگشتان بگیرند كه آن عادت رافضیانست و دست خود را در رباییدن نشاید و جامه خود را در كشیدن آن عادت متكبرانست و از جفا كردن بر مؤمنان است و رسول الله ﷺ فرمود كه چون دو مؤمن فراهم رسند و سلام گویند و كف دستها بهم باز نهند و بجنبانند گناهان ایشان چنان فرو ریزد كه برگ از درختان در تیر ماه و رسول الله ﷺ فرمود كه چون دو مرد فراهم رسند و سلام گویند و كف بر كف نهند و یكبار بر من صلوات گویند از گناهان چنان پاک شوند كه همچنانكه از مادر زاده باشند و در (متفق) آورده كه اگر زنی بغایت پیر باشد كه بدو آرزو نبرند اگر او سلام كند و مصافحه كند روا باشد امّا معانقه كردن مردان بوسه زدن دست و روی و شانه و سر نزدیک ابوحنیفه و محمد نشاید امّا ابویوسف گوید كه جعفر طیار از حبشه نزدیک رسول الله ﷺ آمده بود رسول الله ﷺ او را در كنار گرفت و بوسه بر میان دو ابروی وی زد امام ابوحنیفه و محمد گویند كه آن در اوّل اسلام بوده بعد ازان نهی كرده شده و در (فتاوای خانی) [مولف (فتاوای خانی) قاضیخان حسن بن منصور توفی سنة ۵۹۲ ه. [۱۱۹۶ م.]] آورده كه باكی نیست بوسه زدن بر دست علما و سلطان عادل و امّا بر دست باقی مسلمانان علما گفته اند كه اولی آنست كه بوسه ندهند از برای آنكه علما گفته اند كه باكی نیست پس ناكردن اولی باشد