در بیان قنوت - ۱۰

 اما مصافحه كردن و دست خود بوسیدن و پای مردم بوسیدن و سر نهادن پیش ایشان این همه كار جاهلان است امّا پای مادر و پدر بوسه دادن روا باشد

و در (فتاوای كبری) آورده كه دست عالم و دست سلطان عادل بوسه دادن روا باشد و سفیان ثوری گفته كه دست عالمان و سلطانان عادل بوسه دادن سنتست و چون عبدالله مبارک این را به شنود برخاست و سر سفیان بوسه زد سفیان گفت كه نیكو بود این تو یعنی نیكو كردی و در (كیمیای سعادت) آورده كه دست بزرگان دین بوسه دادن سنّتست از برای آنكه ابوعبیده جرّاح دست امیرالمؤمنین عمر رضی الله عنهما بوسه داد اما اگر جماعتی قرآن میخوانند یكی درآید روا نباشد كه از برای او برخیزند مگر از برای عالمی یا از برای مادر و پدر یا استادی كه از وی علم شریعت آموخته باتفاق علما برخاستن روا باشد و این در (فتاوای خانی) است و از رسول ﷺ پرسیدند كه چون سلام خواهیم كرد پشت خم كنیم یا نی فرمود كه نی گفتند پیشانی را بوسه دهیم فرمود كه نی گفتند كه مصافحه كنیم گفت كنید انس ابن مالک رضی الله عنه گفت كه عبدالله بن عمر عبدالله بن مسعود عبدالله بن عباس رضوان الله تعالی علیهم اجمعین از نزدیگان رسول ﷺ بودند و از برای رسول ﷺ بر پای نمی خاستند امّا اگر كسی از برای بزرگ داشت مؤمنی بر پای خیزد در جایی كه عادت باشد باكی نیست