فضیلت تفكر

بدانكه كه كاری كه یک ساعت از آن از عبادت سالی فاضلتر بود درجهٔ وی بزرگ بود. و ابن عباس -رضی الله عنه- گوید كه: قومی تفكر می كردند در خدای تعالی، رسول -صلوات الله علیه- گفت: «در خلق وی تفكر كنید در وی تفكر مكنید كه طاقت آن ندارید و قدر وی نتوانید شناخت». و عایشه -رضی الله عنها- میگوید كه: رسول -صلوات الله علیه- نماز می كرد و می گریست، گفتم چرا می گریی كه گناهان تو عفو كرده اند؟ گفت: چرا نگریم و این آیت بر من فرود آمده است: «ان فی خلق السموات والارض واختلاف اللیل والنهار لایات لاولی الالباب [در آفرینش آسمانها و زمین و پی هم شدن شب و روز نشانه هائی است برای خردمندان]» پس گفت وای بر آنكس كه برخواند و تفكر نكند. و عیسی را -علیه السلام- گفتند كه بر روی زمین مثل تو هست یا روح الله؟ گفت: هست، هر كه سخن وی همه ذكر بود و خاموشی وی همه فكر بود و نظر وی همه عبرت، مثل منست. و رسول -صلوات الله علیه- گفت: چشمهاء خویش را از عبادت نصیب دهید، گفتند چگونه؟ گفت: بخواندن قرآن از مصحف و تفكر اندر آن و عبرت از عجایب وی. ابوسلیمان دارانی میگوید تفكر در دنیا حجاب آخرتست و تفكر در آخرت ثمرت وی حكمتست و زندگانی دلها. داود طایی در ملكوت آسمان تفكر می كرد و می گریست تا بسرای همسایه فرو افتاد، همسایه بَرجَست و شمشیر برگرفت پنداشت كه دزدست، چون ویرا دید گفت: ترا كه انداخت؟ گفت: بی خبر بودم ندانم.