شرایط جمعه

بدانكه هر چه در نمازهای دیگر شرط باشد، درین نماز شرط است، و برون آن شش شرط دیگر است خاص: شرط اول – وقتست: اگر امام مثلا سلام پس از وقت نماز دیگر [نماز عصر] دهد جمعه فوت شود و نماز پیشین [نماز ظهر] تمام باید كردن؛ شرط دوم – جایگاه هست: كه این نماز در صحرا نبندد، و در میان خیمها نبندد، بلكه باید كه در شهری باشد یا در دیهی كه اندر وی چهل مرد آزاد و بالغ مقیم باشد؛ و اگر در مسجد نباشد درست بود؛ شرط سوم – عددست: كه تا چهل مرد آزاد مكلف مقیم حاضر نیاید درست نباشد، اگر ازین عدد كمتر شود - در خطبه یا در نماز – ظاهر آنست كه درست نباشد؛ شرط چهارم – جماعت است: اگر این قوم تنها هر یكی نماز كنند درست نیاید، لیكن كسی كه ركعت باز پسین دریافت نماز وی درست بود، اگرچه در ركعت دوم تنها بود، و اگر ركوع دوم در نیابد، اقتدا كند بر نیت نماز پیشین؛ شرط پنجم – آنكه باید كه پیش از آن جمعهٔ دیگر نكرده باشد: كه در یک شهر یک جمعه بیش نشاید كردن، مگر چنان بود كه در یک مسجد نگنجند و دشوار بود، و اگر نتواند و دو جمعه كنند، درست آن بود كه تكبیر اول از پیش كرده باشند؛ شرط ششم – دو خطبهٔ است پیش از نماز، و هر دو فریضه است، و نشستن میان دو خطبه فریضه است، و بر پای بودن در خطبه فریضه است. و در خطبهٔ اول چهار چیز فریضه است: تحمید [حمد خدا گفتن]– والحمد لله كفایت بود -، و صلوات دادن بر رسول – علیه السلام – و وصیت بتقوی اوصیكم بتقوی الله [سفارش میكنم شما را بپرهیزگاری خدا] كفایت بود، و یک آیت از قرآن؛ و در خطبهٔ دوم همین فریضه است، لیكن بدل آیت از قرآن دعا فریضه است. و بدانكه این نماز بر كودكان و زنان و بندگان و مسافران واجب نیست. و روا باشد دست بازداشتن [خودداری كردن] بعذر گل و باران و بیمار داری – چون بیمار را دارندهٔ دیگر نبود – لیكن اولیتر آن بود كه نماز پیشین پس از آن كنند كه مردمان از جمعه فارغ شوند.