اما نشان سودا آنست كه رنگ روی بتاریكی و سیاهی زند و پوست خشک و درشت بود و بول از سرخی بسیاهی زند و باشد كه سیاه بود و پیوسته اندر تفكر و اندوه بود و شهوت طعام بسیار بود و مردم بسیار موی سطبر اندام و باشد كه سرخ روی یا اشقر بود و ماده سودا از فصول سال در فصل خریف غالب تر بود والله اعلم الهی ما را از سودای سیاهی تباه دنیا نگاهدار. شعر

مردان راه رغبت دنیا نكرده اند # غیر از وصال دوست تمنا نكرده اند#

صاحب ارادتان طریقت خدای را # طاعت برای جنت مأوا نكرده اند#

یک ذره التفات بدنیا و آخرت # دریا دلان صورت و معنی نكرده اند#

گر یار دل همی برد انصاف میدهد # ور دوست جان همیطلبد نی نكرده اند#

عطار كی بدولت دیدار حق رسد # آنانكه احتمال تجلّی نكرده اند#

بسم الله الرحمن الرحیم این (مفتاح النجاة) را شیخ الاسلام قدوة الانام ابونصر احمد بن ابی الحسن النامقی الجامی قدس سره تصنیف كرده است ایشان در سال چهارصد وچهل ویكم تولد و در سنه پنج صد وسی وششم وفات یافته است بنای این كتاب بر هفت باب نهاده است باب اول در بیان ایمان و توحید است و باب دوم در سنت و جماعت و باب سوم در توبه و باب چهارم در استقامت بر طاعت و باب پنجم در مباح بحجت و زهد و ورع و تقوی و باب ششم در قناعت و باب هفتم در بیان راه صدیقان است اصل این كتاب در سنه ۸۳۶ نوشته شده در (كتبخانه عمومیه سلیمانیه) در قسم اسعد افندی برقم ۱۷۲۸ محفوظ است این كتبخانه سلیمانیه دران شهرست كه سابقا (آستانه علیه دولت عثمانیه و مقر خلافت اسلامیه) نام داشته بود اكنون بنام استانبول مشهور است. این نوشته نخستین در سال ۱۳۶۷ بخط دست حسین حلمی بن سعید از سر نوشته و مأخذ اینطبع گشته است.