در بیان خلل قراءت - ۵

و یا نستعینک و هر سینی كه در قنوتست بصاد خواند نماز تباه شود و اگر ثاء نثنی را سین خواند ویا دال نحفد را بذال خواند یا ذال عذابک بدال خواند درین همه نماز تباه شود و اگر ملحق را مهلک خواند تباه نشود و در (ملتقط) آورده كه به قطع كلمه بقول قرّاء نماز تباه شود و بقول فقها نماز تباه نشود چنانكه اگر اَلْ گفت نَفَس او باز گرفت كلمه قطع شد پس گفت حمد لله یا التحیّات میخواند التّ گفت و نَفَس او باز گرفت پس گفت حیات لله نماز تباه نشود و بعضی گفته اند كه اگر همه قرآن را حرف حرف در نماز بخواند نماز تباه نشود و اگر كاف إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ كنعبد و كنستعین و بای مغضوب بعلیهم پیوسته كند خطا نباشد و اگر مدّی یا تشدید را كه اصلی نباشند ترک كند نماز تباه نشود و اگر یک چیزی میخواند و پیش از تمام كردن ازان سوره بسوره دیگر رود یا از آیتی بایتی رفت بقصد نماز مكروه باشد و (ابوالیسری بخاری) گفته كه اگر جایی كه وقف نباشد وقف كند نماز تباه شود چنانكه قالت الیهود گفت وقف كرد و از عزیر ابن الله آغاز كرد و قالت النصاری گفت وقف كرد از مسیح ابن الله آغاز كرد نماز تباه شود از برای آنكه از ابن الله آغاز كردن كفر بود مسیح ابن الله همچنین و در (لَا یَعْلَمُ تَاْوِیلَهُ إِلاَّ اللَّهُ) وقف نكرد و بر (وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ) وقف كرد درین همه نماز تباه شود و در (متفق) آورده كه مكروه باشد اما تباه نشود و در (ملتقط) آورده كه وقف را اعتباری نیست كه اگر وقف را ترک كند نماز تباه نشود و قاضی امام (ابوذرّ بخاری) [ابوذر همدانی عمر توفی سنة ۱۵۶ ه. [۷۷۳ م.]] را امامی بود و در نماز آنجا وقف كرد كه (یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ) پس آغاز كرد كه وایّاكم ان تومنوا قاضی او را از امامت معزول كرد امّا نماز باز نگزاردند اما خطایی كه در اعراب باشد بر دو نوعست هر كلمه كه معنی بدو نمیگردد نماز تباه نشود باتفاق