در ثواب نمازبه پای دارندگان و وعید كاهل نمازان - ۳

قال النبی علیه السلام الصلوة نور یعنی نماز نوریست مر صاحب خود را یعنی نماز در دنیا سبب ورشنی دل میگردد و در آخرت نوری بر صراط تو چه دانی كه دوستان حق را از نماز چه كارها برآمده و چه حاجتها روا شده

 حكایت نقل است كه در وقت عبدالله طاهر كه امیر خراسان بود و تختگاه در نیشاپور داشت مرد آهنگر از شهر هرات به نیشاپور رفت و یک چند آنجا كار كرد و عزیمت كرد كه بهرات بازآید بسوی اهل و عیال خود و دران وقت عبدالله طاهر سرهنگانرا فرموده بود تا راهها را از دزدان ایمن دارند از قضا سرهنگان دزد گرفته بودند و امیر را خبر كرده ناگاه یكی از دزدان از ایشان بگریخت ایشان بترسیدند مرد آهنگر شبگیر كرده بود او را بگرفتند و با دزدان پیش امیر آوردند بفرمود تا ایشان را بزندان بردند و تفحص نكرد خواجه آهنگر دانست كه كار از كجا كشاید و مقصود از كجا برآید طهارت ساخت و در گوشه زندان بنماز مشغول شد و هر دوگانه كه بگذاردی سر بسجده نهادی و سِرّ بحق فرستادی و مناجات دل سوز آغاز كردی و گفتی خداوندا تو میدانی كه من ازین كار بیگناهم چون شب درآمد عبدالله طاهر بخواب دید كه چهار شخص بصلابت آمدند و چهار گوشه تخت وی گرفتند كه نگونسار كنند و از خواب درآمد كلمه لا حول برزبان راند و وضو ساخت و دوگانه بگذارد زهی درگاهی كه شاه و گدا هر كرا مهمی پیش آید روی بدین درگاه آرند و نیاز خود عرضه كنند باز در خواب شد همان خواب دید همچنین تا كرت چهار همان چهار تن را میدید كه چهار گوشه تخت وی میگرفتند تا نگونسار كنند بترسید دانست كه آه مظلوم در وی رسیده است چنانكه گفته اند * * مثنوی:

نكند صد هزار تیر و تبر * آنچه یک پیره زن كند بسحر *

ای بسا نیزه عدد شكنان * ریزه گشت از دعای پیر زنان *