مكتوب (۵۵) پنجاه و پنجم - ۳

 بر سرِ اصل سخن رویم و گوئیم كه بالا گذشته است كه اختلافِ احكام اجتهادیه اگر چه آن اختلاف از پیغمبر صادر شود مستلزمِ نَسخ نیست بخلافِ اختلاف در احكامِ كتاب و سنت كه موجبِ نسخ است كَمَا مَر اَیْضًا تَحْقِیْقُه پس مقرَّر شد كه معتَبَر در اثباتِ احكامِ شرعیّه كتاب و سنت است و قیاسِ مجتهدان و اجماعِ امَّت نیز مثبتِ اَحْكام است بعد ازین چهار أدِلّه شرعیّه هیچ دلیلی مثبت احكام شرعیه نمیتواند شد الهام مثبتِ حِلّ و حُرمت نبود و كشف اَرباب باطِن اثبات فرض و سنت ننماید اَرْبابِ ولایتِ خاصّه با عامّه مؤمنان در تقلیدِ مجتهدان برابر اند كُشُوف و الهامات ایشان را مَزیّت نمی بخشد و از رِبقه تقلید نمی برآرد و ذوالنون [ذوالنون مصری مرشد سهل تستری توفی سنة ۲۴۵ هجری قمری [۸۵۹ م.]] و بسطامی [بایزید بسطامی توفی سنة ۲۳۱ هجری قمری [۸۴۶ م.] فی ایران] و جنید [جنید بغدادی توفی سنة ۲۹۸ هجری قمری [۹۱۱ م.] فی بغداد] و شبلی با زید و عمرو و بكر و خالد كه از عوامِّ مؤمنانند در تقلید مجتهدان در احكامِ اجتهادیه مُساوی اند آری مرمیّتِ این بزرگواران در اُمُورِ دیگر است اصحاب كُشُوف و مشاهدات ایشانند و از بابِ تجلّیات و ظهورات هم ایشانند كه بواسطه استیلاءِ محبّتِ محبوبِ حقیقی جَلَّ سُلْطَانه از ما سوای او سُبحَانَهُ وَتَعَالٰی گسسته اند و از دید و دانشِ غیر و غیریّت آزاد گشته اگر حاصل دارند او را دارند و اگر واصِلند او را واصِلند در عالَم بیعالَم اند و با خود بیخود اند اگر می زیند برای او می زیند و اگر میمیرند برای او می میرند مبتدیانِ ایشان مطلوب را بواسطه غَلَبه محبَّت در مِرْآت هر ذرّه از ذرّاتِ عالَم مشاهده مینمایند و هر ذرّه را جامِعِ جمیعِ كمالاتِ اَسمائی و صِفاتیِ او مییابند از منتهِیانِ ایشان چه نشان دهد كه بی نشان اند قَدَمِ اوّل شان نسیان ماسوای است از قدمِ ثانیِ ایشان چه وانماید كه بیرون از آفاق و اَنْفُس است الهام ایشان راست و كلام با ایشان است اكابِر اكابِر ایشان علوم و اَسْرار بی توسط اصل اَخذی نمایند.