جمره، افزایش گرما، به فاصله های هفت روزه میباشد كه، در هنگام نزدیک آمدن بهار ابتدا در هوا، بعد در آب و در نهایت در خاک بمیان می آید. جمره بمعنی قطعه سوخته ذغال، بمعنی گدازه (اخگر) می باشد. افتادن جمره ها نظر به روزهای قاسم انجام میگیرد. جمره اول، به هوا، در یكصدو پنجمین روز قاسم (در ۲۰ فبروری (فوریه))، جمره دوم، به آب، در یكصدو دوازدهمین روز (در ۲۷ فبروری (فوریه))، جمره سوم، به خاک، در یكصد و نوزدهمین روز (در ۵ مارچ (مارس)) می افتد. امروز یكصدو دوازدهمین روز قاسم، یعنی روزی است كه اولین جمره به آب می افتد. جمره ها، مژده دهنده شروع به گرمی گراییدن هوا  و پشت سر گذاشتن روزهای سرمای زمستان می باشد.

گروهی گفته اند كه شرط رضا آنست كه دعا نكنی و هر چه نیست از خدای نخواهید و بدانچه هست راضی باشید و بر معصیت و فسق انكار نكنید كه آن نیز قضاء خدای تعالی است، و در شهری كه معصیت غالب باشد یا وبا و بلا نگریزید كه این كریختن بود از قضا، و این همه خطاست: اما دعا رسول -صلوات الله علیه- كرده است و گفته كه: «دعا مخ عبادتست»، و بحقیقت آن سبب است كه در دل رقت و شكستگی و تضرع و عجز و تواضع و التجاء بحق تعالی پدید آید، و این همه صفات محمودست، و چنانكه خوردن آب تا تشنه نشود و خوردن نان تا گرسنه نشود و پوشیدن جامه تا سرما دفع كند خلاف رضا نبود پس دعا كردن تا بلا برود همین باشد، بلكه هر چه آنرا سببی ساختند و بدان فرموده مخالف آن فرمان برخلاف رضا بود بحكم وی،  اما رضا دادن بمعصیت چگونه روا بود و از آن نهی آمده است و گفته كه: هر كه بدان رضا دهد اندران شریک بود؟!