Untitled Document

[حق شوی بر زن]

اینكه گفته آمد حق زنست بر شوی، اما حق مرد عظیم ترست بر زن، كه وی بحقیقت بندهٔ مردست؛ و در خبرست كه، «اگر سجود جز خدای را روا بودی زنانرا سجود فرمودندی برای مردان».

حق مرد بر زن آنست كه: در خانه بنشیند، و بی دستوری وی بیرون نشود، و بدر و بام نشود، و با همسایگان مخالطت و حدیث بسیار نكند، و بی ضرورتی در نزدیک ایشان نشود، و از شوی خویش جز نیكویی نگوید، و استاخی كه میان ایشان باشد- در معاشرت و صحبت- حكایت نكند، و بر همه كار بر مراد و شادی وی حریص باشد، و در مال وی خیانت نكند و شفقت نگاه دارد، و چون دوستِ شویِ وی در بكوبد چنان جواب گوید كه ویرا نشناسد، و روی از جمله آشنایان شوی خویش پوشیده دارد تا ویرا باز ندانند، و با شوی بدانچه بود قناعت كند و زیادتی طلب نكند، و حق وی از حق خویشاوندان مقدم دارد، و همیشه خویشتن پاكیزه دارد- چنانكه صحبت و معاشرت را بشاید، و هر خدمتی كه بدست خویش بتواند كرد بكند، و با شوی بجمال خویش فخر نكند، و بر نیكویی كه از وی دیده باشد ناسپاسی نكند، و نگوید كه، من از تو چه دیده ام؟ و هر زمانی بی سببی طلب خرید و فروخت نكند و طلاق نخواهد، كه رسول می گوید- علیه السلام-: «در دوزخ نگریستم بیشتر زنانرا دیدم، گفتم: چرا چنین است، گفتند: زیرا كه لعنت بسیار كنند و از شوی خویش ناسپاسی و گله كنند».