پیدا كردن فضل و ثواب سخاوت

بدانكه هر كه مال ندارد باید كه حال وی قناعت بود نه حرص، و چون دارد حال وی سخاوت بود نه بخل، كه رسول (علیه السلام) فرموده است: «سخا درختی است اندر بهشت، هر كه سخی باشد دست اندر شاخ وی زده باشد و ویرا همی برد تا ببهشت، و بخل درختی است اندر دوزخ، و هر كه بخیل بود او را همی برد تا بدوزخ»، و فرمود: «دو خلق است كه خدای سبحانه وتعالی آنرا دوست همی دارد: سخا و خوی نیک، و دو خلق است كه آنرا دشمن دشمن همی دارد: بخل و خوی بد»، و فرمود:«حق سبحانه وتعالی هیچ ولی نیافرید بخیل و بدخو»، و فرمود:  «گناه سخی فرا گذارند، كه هر گاه كه ویرا عسرتی بود دستگیر او حق تعالی باشد». و رسول (صلی الله علیه وسلم): « قومی را اندر عزا بگرفت و همه را بكشت الا یكی، علی (رضی الله عنه) فرمود: «یا رسول الله چون همه را كیش یكی و گناه یكی و خدا یكی این یكی را چرا نكشتی؟! فرمود: زیرا كه جبرئیل (علیه السلام) مرا خبر داد كه وی سخی است و فرمود: «طعام سخی داروست و طعام بخیل علت»، و فرمود: «سخی بخدای سبحانه وتعالی و به بهشت و به مردمان نزدیكست و از دوزخ دور: و بخیل بخدای سبحانه وتعالی و به بهشت و بمردمان دورست و بدوزخ نزدیک» و فرمود رسول (صلی الله علیه وسلم): «حق تعالی جاهل سخی را دوستر دارد از عابد بخیل، و بدترین علتها بخیلی است» و اندر خبرست كه: «حق تعالی وحی كرد بموسی – علیه السلام- كه سامری را بمكش كه وی سخی است».