علاج علمی و عملی خشم - ۲

باید كه گوید كه: هیچ عزت در آن نرسد كه كسی سیرت انبیا -علیهم السلام- گیرد و خشنودی خدای تعالی جوید و گوید كه امروز در دنیا مردمان مرا خوار پندارند بهتر از آنكه فردا در قیامت خوار باشم، و امثال این؛ این علاج علمی است.

اما علاج عملی آنست كه بزبان بگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم و سنت استكه اگر بر پای باشد بنشیند و اگر نشسته باشد پهلو بر زمین نهد و اگر بدین ساكن نشود به آب سرد طهارت كند، كه رسول -علیه السلام- گفت: «خشم از آتش ست باب بنشیند»، و اندر یک روایت استكه باید سجود كند و روی بر خاک نهد تا آگاهی تازه شود كه وی از خاک است و بنده است و وی را خشم نرسد؛ و یک روز عمر -رضی الله عنه- خشمگین شد، آب خواست و اندر بینی كرد و گفت: خشم از شیطانست بدین بشود؛ و یک روز ابوذر -رضی الله عنه- با كسی جنگ كرد و گفت: یا بن الحمرا، مادر ورا عیب كرد یعنی سرخست برنگ بندگان، رسول -صلی الله علیه وسلم- گفت: شنیدم كه امروز كسی را عیب كردی بمادر بدانكه تو از هیچ سیاه و سرخ فاضلتر نهء مگر آنكه بتقوی اندر پیش وی باشی، ابوذر -رضی الله عنه- بشد تا وی را عذر خواهد آنكس از پیش بیامد و بر ابوذر سلام كرد؛ و چون عایشه -رضی الله عنها- خشمگین شدی رسول علیه السلام- بینی وی بگرفتی و گفتی: ای عایشه بگو: اللهم رب النبی محمد اغفرلی ذنبی واذهب غیظ قلبی واجرنی من مضلات الفتن، این نیز گفتن سنت است.